Ανακοίνωση της Επιτροπής Μεσογείων- Λαυρεωτικής του ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών για τους χορηγούς στα σχολεία

Σε μια περίοδο που η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει και η εξαθλίωση της εργατικής τάξης ολοένα και εντείνεται δίνονται «λύσεις» σε προβλήματα που απέχουν πολύ από την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.   

Σε δημοτικό σχολείο στο Λαύριο αλλά και σε άλλα σχολεία της Αττικής το «ίδρυμα Νιάρχου» έρχεται να «συνδράμει» τους μαθητές στο όντως μεγάλο πρόβλημα του υποσιτισμού παρέχοντας τους το πρωινό τους με το περιτύλιγμα της προώθησης της υγιεινής διατροφής (!). Πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι κάτι τέτοιο δεν αποτελεί αντιμετώπιση πόσο μάλλον λύση του προβλήματος για μια σειρά από λόγους.

Ο Νιάρχος, ένας από τους πυλώνες του εφοπλιστικού κεφαλαίου στη χώρα μας, είναι φανερό ότι δε συμπόνεσε ξαφνικά τους μικρούς μαθητές. Είναι αυτός και η τάξη του, συνολικά οι κεφαλαιοκράτες, που δημιούργησαν το συγκεκριμένο και το σύνολο των λαϊκών αδιεξόδων  ξεζουμίζοντας τους εργαζόμενους, τους γονείς των μαθητών που σήμερα πεινάνε, φορτώνοντας τους τα βάρη της δικής τους κρίσης.

Η φαινομενικά φιλανθρωπική κίνηση του γίνεται με το «αζημίωτο» φυσικά, καθώς οι εφοπλιστές μέσω τέτοιων φιλανθρωπιών παίρνουν μπόνους ακόμα περισσότερες φοροαπαλλαγές, την ίδια ώρα που η εργατική τάξη έχει υποστεί μια άνευ προηγουμένου φορολεηλασία.

Η μετατροπή των δημόσιων σχολείων σε «σχολεία Α.Ε.» επιχειρείται χρόνια τώρα μέσω του νέου σχολείου από την εκάστοτε κυβέρνηση – το πολιτικό δηλαδή προσωπικό της αστικής τάξης στην οποία ανήκει και ο «φιλάνθρωπος» Νιάρχος κόβοντας ολοένα και περισσότερο τα κονδύλια για την εκπαίδευση και επιβραβεύοντας τη χορηγία από επιχειρήσεις.

Η εργατική τάξη και η αυριανή βάρδια της, οι μαθητές μας, δεν χρειάζονται τη λύπηση ούτε τα ψίχουλα του ταξικού εχθρού της. Τέτοιες μορφές αντιμετώπισης τόσο σοβαρών και οξυμένων προβλημάτων στόχο έχουν να συσκοτίσουν το χαρακτήρα της κρίσης και τη διέξοδο από αυτήν, να προωθήσουν την κοινωνική ειρήνη και συνεργασία, να δείξουν ότι εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι μπορούμε μαζί να ξεπεράσουμε τις συνέπειες της κρίσης. Επιδιώκουν να χειραγωγήσουν τις συνειδήσεις και να υπονομεύσουν τις αγωνιστικές διαθέσεις του κόσμου για να συγκρουστεί με την κυρίαρχη πολιτική της εκμετάλλευσης και της φτώχειας.

Εκπαιδευτικοί και γονείς  πρέπει να αξιοποιήσουν την πείρα τους για το πώς παλεύουν για αυτά τα ζητήματα. Παραδείγματα ταξικής αλληλεγγύης  υπάρχουν πολλά και αναπτύσσονται καθημερινά (δράσεις λαϊκών επιτροπών, εργατικών κέντρων, σωματείων) με λαμπρότερο αυτό των απεργών Χαλυβουργών που από όλη τη χώρα αλλά και από το εξωτερικό δέχθηκαν την ηθική και κυρίως υλική στήριξη των εργαζομένων με ψηλά το κεφάλι.

Η μόνη διέξοδος που θα λύσει οριστικά τα προβλήματα των εργαζομένων, που θα ικανοποιήσει τις ολοένα διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες είναι να πάρουμε συνολικά τον πλούτο που παράγουμε -και όχι τα ψίχουλα από αυτά που μας κλέβουν- και να οικοδομήσουμε τη δική μας κοινωνία.