Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΤΑΞΙΚΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ


ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!
 ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΕΛΑΣΗ!
Δεν αφήνουν τίποτα όρθιο στα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα!


Την Πέμπτη 4 Δεκέμβρη, συνδικάτα και εργαζόμενοι να προχωρήσουν σε παραστάσεις διαμαρτυρίας προς την κυβέρνηση, σε κυβερνητικά κτίρια.
 Την Παρασκευή 5 Δεκέμβρη, πανελλαδική πανεξόρμηση παντού σε όλους τους κλάδους, σε όλους τους χώρους δουλειάς! Να μη μείνει εργαζόμενος ανενημέρωτος για το νέο σφαγιασμό που προετοιμάζεται.
 Την Κυριακή 7 Δεκέμβρη ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ στα ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΜΕ σε όλες τις πόλεις! Στην Αθήνα, στις 5.30μμ στην Ομόνοια! Αναχώρηση 3μμ από το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου
Κυβέρνηση και ΕΕ κατασπαράζουν όποιο δικαίωμα έχει απομείνει από την Κοινωνική Ασφάλιση των εργαζόμενων και των συνταξιούχων για να στηρίξουν τους μεγαλοεπιχειρηματίες στην υγεία, στην ιδιωτική ασφάλιση, για να ενισχύσουν τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων. Σε τέτοια ανάπτυξη και ανάκαμψη αναφέρονται. Οι αλλαγές που προετοιμάζουν θα είναι ακόμα πιο επώδυνες για τους εργαζόμενους σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, πλήττουν τις γυναίκες, τα νέα ζευγάρια, τους συνταξιούχους. Τα μέτρα αφορούν τους πάντες, δεν εξαιρούν κανέναν.
 Κάθε σωματείο, κάθε συνταξιουχική οργάνωση, κάθε γυναικείος σύλλογος, κάθε σύλλογος νεολαίας να μπει μπροστά, να πάρει την ευθύνη και τη θέση του στον αγώνα.

Να μην επιτρέψουμε το σφαγιασμό των δικαιωμάτων μας!
Με τους αγώνες και τη συμμετοχή μας, είναι στο χέρι μας να τους εμποδίσουμε!

Μειώνουν ξανά τις συντάξεις! Τις κατεβάζουν στα όρια των 200 και 300 ευρώ! Συζητούν και στοχεύουν στην προσαρμογή των συντάξεων στα όρια του «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος» δηλαδή σε ένα μέτρο της ΕΕ που είναι φτιαγμένο μόνο και μόνο για να ρίχνει συνολικά προς τα κάτω τους μισθούς και τις συντάξεις τη στιγμή που το λαϊκό εισόδημα βρίσκεται ήδη στα όρια της ανέχειας.
Αυξάνουν δραματικά τα όρια ηλικίας! Σβήνουν τη δυνατότητα που είχαν αρκετοί εργαζόμενοι να συνταξιοδοτηθούν πριν το 62ο έτος της ηλικίας τους ή πριν το γενικό όριο του 67ου έτους. Θίγει κυρίως παλιούς ασφαλισμένους που μπορεί να είχαν μπει στην παραγωγή ακόμα και από την δεκαετία του '70 αλλά είτε τους λείπει ο αναγκαίος αριθμός ενσήμων είτε το όριο ηλικίας. Σε αυτές τις ομάδες περιλαμβάνονται οι γυναίκες με ανήλικα παιδιά, εργαζόμενοι που ασφαλίζονται στα ΒΑΕ, ασφαλισμένοι στο Δημόσιο με τουλάχιστον 25ετία και μεταβατικά όρια ηλικίας πριν το 62ο έτος.
Αυξάνουν τον ελάχιστο αριθμό ενσήμων για την κατοχύρωση του δικαιώματος στη σύνταξη από τα 4.500 ένσημα στα 6.000 ένσημα! Δηλαδή ιδιαίτερα για τους νέους ανθρώπους που σήμερα η ανεργία τους θερίζει, που εργάζονται με 2ωρα και 3ωρα και σε προγράμματα απασχόλησης, η σύνταξη με τη μορφή που γνωρίζουμε ως σήμερα δε θα υπάρχει.
Συζητούν για νέους μαθηματικούς τύπους που θα μειώνουν τις συντάξεις, μαγειρεύοντας ξανά και ξανά τους συντελεστές αναπλήρωσης και τα κριτήρια έτσι ώστε να μας καταδικάσουν στην εξαθλίωση.
Τσακίζουν το ΕΚΑΣ που έδινε ανάσα στους χαμηλοσυνταξιούχους. Μειώνουν τα προνοιακά επιδόματα.

Αφήνουν την υγεία του λαού και την προστασία των εργαζόμενων στο έλεος των κερδών των ασφαλιστικών εταιρειών!
Αυξάνουν τον ΦΠΑ σε διάφορα είδη με αποτέλεσμα τις αυξήσεις των τιμών, πλήττοντας κυρίως τα φτωχά λαϊκά στρώματα!
Προωθούν νέα μείωση μισθών στον Δημόσιο τομέα τη στιγμή που ως σήμερα ένας δημόσιος υπάλληλος έχει χάσει πάνω από 5 μισθούς τον χρόνο.

Τρίβουν τα χέρια τους οι ασφαλιστικές εταιρείες!

Οι συνεχείς μειώσεις στις συντάξεις και ο βαθιά αντιδραστικός αντιασφαλιστικός νόμος του 2010 που μπαίνει σε εφαρμογή από αρχή του έτους, δεν τους αρκεί. Νομοθετούν συνεχώς μέτρα που απαλλάσσουν το κράτος και τη μεγαλοεργοδοσία από τις ευθύνες τους στο ασφαλιστικό. Θέλουν η σύνταξη και η υγεία να εξαρτώνται σχεδόν αποκλειστικά από τις εισφορές μας ώστε να απαλλαγούν σταδιακά από τις ευθύνες τους.

Επιδιώκουν να γίνει η ασφάλιση ατομική υπόθεση του καθένα, να γίνουμε πελάτες των ασφαλιστικών εταιρειών, στο έλεος της κερδοφορίας τους.

Φτάνει πια! Μέχρι εδώ! Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε!
Να μη χαρίσουμε τις κατακτήσεις που κερδήθηκαν με αγώνες και αίμα!

Το ΠΑΜΕ καλεί την εργατική τάξη και τα συνδικάτα της, τις γυναίκες, τη νεολαία, τους συνταξιούχους να συγκρουστούν με τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης, της ΕΕ και των επιχειρηματικών ομίλων.

Να μην επιτρέψουμε να γκρεμίσουν το όποιο ασφαλιστικό δικαίωμα απέμεινε.
Να μην επιτρέψουμε τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα να παραδοθούν στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών επιχειρήσεων.
Να μην επιτρέψουμε την απαλλαγή των επιχειρήσεων και του κράτους από τις ασφαλιστικές εισφορές.
Να μην επιτρέψουμε άλλα αντιλαϊκά μέτρα. Να καταργηθούν όλοι οι ως σήμερα αντιλαϊκοί εφαρμοστικοί νόμοι των μνημονίων.

Τα μέτρα που θέλουν να φέρουν υπονομεύουν παραπέρα το μέλλον της νεολαίας, ξεζουμίζουν συνολικά τους εργαζόμενους μέχρι τα βαθιά γεράματα.

Αν τα μέτρα προχωρήσουν ή όχι, θα εξαρτηθεί από τη στάση μας!
Αν θα δεχτούμε να σφαγιαστούμε για τα κέρδη των μεγαλοεπιχειρηματιών ή θα διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει!

Κανένας δεν επιτρέπεται να περιμένει τη σφαγή του!

Δεν υποτασσόμαστε στις αξιώσεις της κυβέρνησης, των μονοπωλίων, της ΕΕ!

Δε θα παραιτηθούμε από το δικαίωμα στην αξιοπρεπή ζωή!
Να βάλουμε φρένο στους σχεδιασμούς για την κατάργηση του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης!

Να αγωνιστούμε για ένα ασφαλιστικό σύστημα που θα προστατεύει τον εργαζόμενο, θα του εξασφαλίζει αξιοπρεπή και ποιοτική ζωή μετά τον εργασιακό βίο, θα του προσφέρει δωρεάν αναβαθμισμένες υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας και Περίθαλψης.

Να πλημμυρίσουν οι δρόμοι!
Μπορούμε να τους σταματήσουμε!
Να προετοιμαστούμε για νέα απεργιακή μάχη!

ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ στα ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΜΕ στις 7 Δεκέμβρη σε όλες τις πόλεις! Στην Αθήνα, στις 5.30μμ στην Ομόνοια Aναχωρηση 3μ.μ από Εργατικό Κέντρο Λαυρίου 

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ


ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ


             Κάλεσμα προς όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις

Εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο αντιπροσωπεύουμε εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους (άνεργους και συνταξιούχους μέλη μας). Εκφράζουμε την απαίτηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού μας και απαιτούμε να σταματήσει τώρα κάθε συζήτηση για το δικαίωμα της απεργίας και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες.
Η επιχειρηματολογία της μεγαλοεργοδοσίας και της συγκυβέρνησης σε ένα συμπέρασμα μας οδηγεί. Θέλουν να επιβάλλουν σιγή νεκροταφείου στο εργατικό κίνημα, να αλυσοδέσουν την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα ώστε να εφαρμόζουν χωρίς αναταράξεις, κοινωνικές αντιδράσεις στην αντεργατική αντιλαϊκή πολιτική και στην επιθετικότητα του κεφαλαίου που συνεχίζεται αμείωτα.
Είναι απαίτηση της μεγάλης εργοδοσίας η κατάργηση κάθε νομικού και συμβατικού εμποδίου, ο περιορισμός κάθε συνδικαλιστικού δικαιώματος με στόχο να απολύουν, να τρομοκρατούν κάθε εργαζόμενο που σηκώνει κεφάλι.
Είναι ενοχλητικός κάθε εργάτης, κάθε συνδικαλιστής, κάθε συνδικάτο που παλεύει και απαιτεί να μη ζουν οι εργάτες σαν σκλάβοι.
Διαισθάνονται ότι η όποια ανοχή – υπομονή των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων έχει τα όριά της και ενεργούν και προληπτικά και τρομοκρατικά ετοιμάζοντας το έδαφος με νέο συνδικαλιστικό νόμο, ώστε να δυσκολέψουν ακόμα περισσότερο τη συνδικαλιστική δράση.
Η επίθεση στο δικαίωμα της απεργίας και γενικότερα στη συνδικαλιστική δράση έρχεται χρόνια πίσω από όλες τις κυβερνήσεις που πέρασαν απ΄ αυτό τον τόπο. Το ταξικό εργατικό κίνημα αντιμετώπισε τις δυνάμεις του κεφαλαίου με φυλακίσεις, εξορίες, εκτελέσεις και ποτέ δεν παραιτήθηκε από την υπεράσπιση των κατακτήσεών του. Αντιμετώπισε τον κυβερνητικό εργοδοτικό συνδικαλισμό σε όλες του τις αποχρώσεις. Αντιμετώπισε και κατάργησε το νόμο Λάσκαρη, αποκάλυψε τις συνειδητές παραλείψεις του 1264 του ΠΑΣΟΚ (π.χ. εξαίρεση εφοπλιστών). Επέβαλε την κατάργηση του Άρθρου 4 του απεργοκτόνου Νόμου 1365/83. Αντιμετωπίσαμε και αποκαλύψαμε τι επιδίωκαν όλοι αυτοί που κόπτονται δήθεν για τη δουλειά των καταστημάτων και το κλείσιμο των δρόμων. Δεν είμαστε λοιπόν ούτε καινούργιοι, ούτε άπειροι. Ξέρουμε πολύ καλά γιατί κόπτονται.
Η ευαισθησία τόσο των εργοδοτών όσο και της κυβέρνησης για τον τρόπο που αποφασίζονται οι απεργίες είναι υποκριτική και τούτο γιατί:
·               Στη χαλυβουργία του Μάνεση που οι αποφάσεις για απεργία παίρνονταν με 80% και πάνω συμμετοχή, ρίξανε τα ΜΑΤ πάνω στους εργάτες.
·               Στους ναυτεργάτες που η απόφαση για απεργία ήταν με συντριπτική πλειοψηφία μέσα στα καράβια, τους επιστράτευσαν.
·               Στους εργαζόμενους στο Μετρό που με συντριπτική πλειοψηφία αποφάσισαν απεργία, τους επιστράτευσαν.
·               Στους εκπαιδευτικούς που και εκεί με συντριπτική πλειοψηφία αποφάσισαν απεργία, τους επιστράτευσαν.
·      Το ίδιο συνέβει και με τους εργαζόμενους της ΔΕΗ όπου σχεδόν πριν ξεκινήσει η απεργία τους επιστράτευσαν
Είναι φανερό ότι ο στόχος τους είναι το δικαίωμα στην απεργία και όχι ο τρόπος που αποφασίζεται. Με βιομηχανία δικαστικών αποφάσεων βγαίνουν παράνομες η πλειοψηφία των απεργιακών κινητοποιήσεων.
Επικαλούνται τις συνδικαλιστικές άδειες πρώτα από όλα για να στοχοποιήσουν συλλήβδην τα συνδικαλιστικά στελέχη – όπως λέει ο λαός κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά και δεύτερον για να δυσκολέψουν την επαφή των συνδικάτων με τα μέλη τους και τους άλλους εργαζόμενους. Ασφαλώς υπάρχουν περιπτώσεις που αξιοποιήθηκαν και αξιοποιούνται όχι για τα συμφέροντα των εργαζομένων. Αυτό όμως είναι ζήτημα των εργαζομένων να το λύσουν στις Γενικές Συνελεύσεις των Σωματείων τους και στις εκλογές. Επικαλούνται τη συμπεριφορά ορισμένων συνδικαλιστών του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, δικών τους παιδιών, και στηρίγματα αντιλαϊκών εξουσιών για να βάλουν στο γύψο τη συνδικαλιστική δράση.
Υπενθυμίζουμε ότι το ταμείο εργατικών στελεχών (εργατοπατέρων) δημιούργημα των αστικών κομμάτων ήταν για να εξαγοράζουν και να έχουν στο χέρι μια σειρά συνδικαλιστές που έμπαιναν εμπόδιο στην ανάπτυξη των αγώνων των εργαζομένων.
Το ταξικό εργατικό κίνημα πολέμησε σταθερά αυτό το ταμείο μέχρι την κατάργησή του. Στον καθρέφτη τους να κοιτάξουν και θα βρουν αυτούς που ψάχνουν. 
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι.
Καλούμε τους εργαζόμενους να ορθώσουν ασπίδα προστασίας της συνδικαλιστικής δράσης και των κοινωνικών αγώνων. Να απαιτήσουμε τη διεύρυνση των συνδικαλιστικών ελευθεριών.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ.